25/5/13

Εμπέδωση Ά τάξη- Χρήσιμες ιδέες για όλα τα μαθήματα!

Υλικό για ορθογραφία

Ασκήσεις γραμματικής

Καρτέλες συλλαβισμού

21/5/13

Η κουλτούρα των κωφών

Βίντεο που μας εξηγούν πως είναι η κουλτούρα των κωφών.




Κωφοί: συμπεριφορές και συνήθειες
Οι ιδιαιτερότητες των κωφών καθορίζουν και τις διαφορετικές συμπεριφορές και συνήθειές τους, π.χ.:
* κάθονται απέναντι ο ένας στον άλλο και όχι δίπλα,
* χρησιμοποιούν πολύ την περιφερειακή τους όραση,
* αγκαλιάζονται περισσότερο από τους ακούοντες,
* στις συνομιλίες τους κρατούν μεταξύ τους μεγαλύτερη απόσταση από τους ακούοντες, αφού έχουν ανάγκη να παρακολουθούν όχι μόνο το πρόσωπο του νοηματιστή αλλά και τις κινήσεις των χεριών του,
* τραβούν την προσοχή με άγγιγμα στον ώμο -το άγγιγμα στην πλάτη μπορεί να εκλειφθεί ως πρόκληση σε καυγά-,
* το να πιάσεις τα χέρια κάποιου την ώρα που νοηματίζει, είναι το ίδιο με το να κλείσεις το στόμα κάποιου την ώρα που μιλά,
* η απομόνωση και η εμπιστευτικότητα είναι πιο δύσκολα να επιτευχθούν στην κοινότητα των κωφών, (λόγω ορατότητας των συζητήσεων, η οπτική επαφή είναι προϋπόθεση στην επικοινωνία των κωφών –μέσω της νοηματικής, το τράβηγμα των ματιών σημαίνει αδιαφορία και αγένεια),
* οι εκφράσεις του προσώπου είναι απαραίτητα στοιχεία της γραμματικής και της σύνταξης της νοηματικής γλώσσας.
Τέλος, συχνά αναφέρεται ότι ... η διήγηση ιστοριών είναι χαρακτηριστικό μέρος της κουλτούρας των κωφών.
Έχουν ένα ιδιαίτερο ταλέντο που δεν το αντιλαμβάνονται, αφού η διήγηση ιστοριών είναι απλά συζήτηση γι αυτούς.

βλ. "Η κοινωνία και οι Κωφοί", για περισσότερες και πολύ πολύ ενδιαφέροουσες πληροφορίες, σχετικά με την κουλτούρα και την ταυτότητα των κωφών - και όχι μόνο-
http://hxos.blogspot.com/2007/10/blog-post_5898.html (http://hxos.blogspot.com/2007/10/blog-post_5898.html)

Πώς κρατάμε το μολύβι; (φωτογραφίες)


Το σωστό κράτημα του μολυβιού είναι μια σημαντική συνήθεια που τα παιδιά πρέπει να κατακτήσουν κατά τη διάρκεια της φοίτησής τους στο Νηπιαγωγείο. Καθώς αυτό δε συμβαίνει πάντα δίνουμε μεγάλη έμφαση και στην πρώτη τάξη του Δημοτικού. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι κατατοπιστικές για το σωστό κράτημα του μολυβιού:


Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες για το κράτημα του μολυβιού συνεργάζονται τρία δάκτυλα, ο αντίχειρα, ο δείκτης και το μεσαίο δάκτυλο. Το μεσαίο δάκτυλο μπαίνει κάτω από το μολύβι, σαν μαξιλαράκι, και τα άλλα δύο κρατούν τις δύο πλευρές του μολυβιού χωρίς να σκεπάζει το ένα δάκτυλο το άλλο.
Το σωστό κράτημα του μολυβιού απασχολεί τους ανθρώπους διεθνώς και το διαδίκτυο βρίθει από σχετικά άρθρα σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Χαρακτηριστική και η επόμενη εικόνα που περιλαμβάνει οδηγίες στα αγγλικά:



Στην εικόνα αυτή τονίζεται και κάτι ακόμη σημαντικό, το πώς στηρίζεται το χέρι που γράφει πάνω στο θρανίο. Μια τέτοια στήριξη του χεριού προϋποθέτει αρκετή προσπάθεια εκ μέρους του παιδιού καθώς θα πρέπει να μάθει να λυγίζει τον καρπό του και να κρατά το χέρι την ώρα που γράφει κάτω από τη γραμμή και όχι δίπλα ή πολύ χειρότερα από πάνω.


Στην εικόνα αυτή μπορείτε να δείτε πολλούς τρόπους κρατήματος του μολυβιού. Μόνο η τελευταία, η  J, είναι η σωστή όταν το μολύβι το χρησιμοποιούμε για να γράψουμε.



Μια ακόμη κατατοπιστική φωτογραφία που δείχνει και τη θέση των τριών δακτύλων γύρω από το μολύβι, πώς στηρίζεται το χέρι στο θρανίο όταν γράφει και πώς λυγίζει ο καρπός  αλλά και πού ακουμπά το μολύβι στο πάνω μέρος, στη διχάλα που δημιουργεί η παλάμη μας ανάμεσα στον αντίχειρα και στο δείκτη. Παρατηρήστε ότι στην κατάσταση αυτή και όπως είναι λυγισμένα τα δάκτυλα χωράει ανάμεσά τους μια μικρή σφαίρα, όπως τονίζουν διάφοροι ειδικοί...


Για να διευκολύνουμε όσα παιδιά δυσκολεύονται στο σωστό κράτημα, υπάρχουν στο εμπόριο ειδικά "δακτυλίδια" από καουτσούκ που μπαίνουν στο μολύβι και αναγκάζουν το παιδί να αφήνει κενό ανάμεσα στα τρία δάκτυλα που κρατούν το μολύβι.


Να και ένας λανθασμένος τρόπος κρατήματος του μολυβιού και που δυστυχώς τον εφαρμόζουν πολλά παιδάκια αν σχολείο και γονείς δεν επιμείνουν να τοποθετηθεί σωστά τα δάκτυλά του. Ένας τέτοιος λανθασμένος τρόπος δεν επιτρέπει στο παιδί να γράψει όμορφα και επιπλέον το γράψιμο γίνεται μια κουραστική υπόθεση που του δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα.



Να μερικά ακόμη σημαντικά για το άνετο και ωραίο γράψιμο πράγματα που πρέπει να προσέξουμε:
1. Όταν γράφει το παιδί μας φροντίζουμε το κάθισμα και το τραπέζι να του επιτρέπουν να πατάει καλά τα πόδια του στο δάπεδο. Ναι, βεβαίως, δε γράφουμε με τα πόδια! όμως παίζουν το δικό τους σημαντικό ρόλο για να μπορέσει το χέρι να αποδώσει όσα παραπάνω αναφέραμε.
2. Προσοχή και στη θέση της πλάτης και του κεφαλιού. Όχι στο υπερβολικό σκύψιμο που ζημιώνει και τη σπονδυλική στήλη και τα μάτια. Η άνετη θέση της πλάτης βοηθάει και στην αποφυγή της κόπωσης.
3. Δείτε επίσης πώς τοποθετούμε το τετράδιο όταν γράφουμε, λιγάκι λοξά. Η κλίση του τετραδίου είναι φυσικά διαφορετική για δεξιόχειρες και διαφορετική για αριστερόχειρες. Αυτή η κλίση του τετραδίου διευκολύνει και το λύγισμα του καρπού ενώ όταν το τετράδιο στέκεται κάθετα ο καρπός ζορίζεται υπερβολικά για να βρει τη σωστή θέση.
4. Στην εικόνα δε δείχνει πού βάζουμε το άλλο χέρι όταν γράφουμε. Όμως είναι σημαντική και η δική του θέση. Πρέπει να βρίσκεται πάνω στο τραπέζι ώστε να μη στραβώνει η σπονδυλική στήλη, μα να μη σκεπάζει το γραπτό με τρόπο που ο φωτισμός να μειώνεται. Και μια και αναφερθήκαμε στο φωτισμό να υπογραμμίσουμε και το δικό του ρόλο. Το φως την ώρα που γράφουμε πρέπει να πέφτει με τέτοιο τρόπο που να μην προκαλεί το χέρι μας σκιά στο σημείο που γράφουμε.
Και τώρα δείτε μερικά από τα δικά μας χεράκια στις πρώτες μας προσπάθειες γραφής. Κάποια κρατάνε καλύτερα το μολύβι, κάποια όχι. Γι' αυτό και χρειαζόμαστε τη βοήθεια των γονιών ώστε συντονισμένα να υποστηρίζουμε το παιδί στο δύσκολο έργο του και μέχρι να του γίνουν συνήθεια ο σωστός τρόπος του κρατήματος του μολυβιού αλλά και όλα τα υπόλοιπα που αναφέραμε παραπάνω. Συνήθεια που θα του εξασφαλίσει και ωραία γράμματα και ταχύτητα στο γράψιμο και μάλιστα με λιγότερο κόπο. Σημαντικότατοι λόγοι και οι τρεις ώστε γονείς και δάσκαλοι να βάλουμε τα δυνατά μας στο τόσο κρίσιμο για την πορεία ενός μαθητή τομέα αλλά και στη ζωή του αύριο...




Να ένας σωστός τρόπος κρατήματος του μολυβιού. Το σώμα επίσης δε σκύβει και το άλλο χέρι στέκεται και αυτό σωστά πάνω στο τραπέζι. 
Τις επόμενες φωτογραφίες δε θα τις σχολιάσουμε. Ούτε τα θετικά, ούτε τα αρνητικά.  Ο καθένας βέβαια με βάση όσα είπαμε παραπάνω μπορεί να δει μόνος του τι πάει καλά και τι όχι σε κάθε περίπτωση. Ας θυμόμαστε όμως ότι μικρά παιδάκια είναι ακόμη και έχουν δρόμο πολύ μπροστά τους. Κι αν κάτι δεν το κάνουν καλά έχουμε ευθύνη κι εμείς οι μεγάλοι που δεν τους διδάξαμε όσο και όπως έπρεπε το σωστό. 





































ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα παραπάνω αφορούν παιδιά που γράφουν με το δεξί χέρι. Στους αριστερόχειρες υπάρχουν κάποιες διαφοροποιήσεις, εμείς όμως δεν έχουμε φέτος στην τάξη κανένα παιδάκι που να γράφει με το αριστερό και δεν εστιάσαμε καθόλου στο ζήτημα. Πχ οι αριστερόχειρες πρέπει λένε οι ειδικοί να κρατάνε το μολύβι λίγο πιο πάνω από τους άλλους ώστε να ελέγχουν με το μάτι τι γράφουν. Και με την ευκαιρία να τονίσουμε και αυτό το σημείο, το μολύβι οι δεξιόχειρες δεν πρέπει να το κρατούν ούτε πολύ κοντά στη μύτη του ούτε και πολύ μακριά της. Παρατηρήστε τις πρώτες εικόνες που δημοσιεύσαμε και θα δείτε τι εννοούμε...



Πηγή : http://prwtakia.blogspot.gr

20/5/13

Ενεστώτας - Παρατατικός - Αόριστος


Επειδή πολλοί μας ζητήσατε κάποιο άρθρο για την διδασκαλία των χρόνων, ξεκινάμε μια ενότητα.

Ενεστώτας - Παρατατικός - Αόριστος

Μπορείτε να εκτυπώσετε έγχρωμες καρτέλες και να διδάξετε πιο εύκολα τους μαθητές σας.



19/5/13

“Μαθαίνοντας στα παιδιά να αγαπούν” 40 έτοιμα μαθήματα για τις τάξεις Δ΄, Ε΄, Στ΄


Οι συγκρουσιακές καταστάσεις δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κάτι το ανεπιθύμητο, γιατί αποτελούν μέρος της ζωής και σημαντική πτυχή της κοινωνικής αλληλεπίδρασης και των παιδιών. Γι’ αυτό και μπορεί να δημιουργούν ευκαιρίες για μάθηση και πρόοδο, και να συμβάλλουν στην κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Αρκεί η σύγκρουση να αντιμετωπίζεται νωρίς και συστηματικά, για να λειτουργεί ως παιδαγωγική ευκαιρία. Έτσι, η ειδοποιός διαφορά εντοπίζεται κυρίως στο αν οι συγκρούσεις θα επιλυθούν με τρόπο «καταστροφικό», δηλαδή με εξαναγκασμό, απειλές και ποινές, ή «εποικοδομητικό», δηλαδή με την εφαρμογή καλοσχεδιασμένων στρατηγικών. Το σχέδιο εργασίας “Μαθαίνοντας τα παιδιά να αγαπούν” δεν έχει ως στόχο μόνο να εντοπιστούν οι σχέσεις αιτίου – αποτελέσματος, αλλά επιχειρεί την αλλαγή προβληματικών συμπεριφορών, με αλλαγή της οπτικής γωνίας – τροποποίηση της σκέψης και στο τέλος με την αξιολόγηση εντοπισμό των αλλαγών μετά την προσπάθεια.

Δυσγραφία – Γονείς που ξέρουν, Γονείς που βοηθούν!


 
Η γραφή με το χέρι είναι μία πολύπλοκη και σύνθετη δραστηριότητα που απαιτεί δεξιότητες όπως:
οπτική, ακουστική και οπτικοκινητική αντίληψη, λεπτό οπτικοκινητικό συντονισμό, προσανατολισμό, ανάκληση από τη μνήμη της φόρμας γραμμάτων και των απαραίτητων κινήσεων, φωνολογική και μορφηματική επίγνωση, κατάλληλο κράτημα του μολυβιού, κατάλληλη θέση του σώματος και του τετραδίου, αυτοαξιολόγηση. Όπως καταλαβαίνουμε, η εκμάθηση του γραπτού λόγου είναι δυσκολότερη από την κατάκτηση του προφορικού λόγου.
Η επαρκής γραφική δεξιότητα είναι σήμερα ιδιαίτερα σημαντική εξαιτίας της χρήσης της σε ποικίλες επικοινωνιακές δραστηριότητες, αλλά και σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την αξιολόγηση των ακαδημαϊκών επιτευγμάτων (διαγωνίσματα, εξετάσεις κ.λ.π). Επιπλέον, τα ευρήματα σχετικών ερευνών καταδεικνύουν ότι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να μάθει κανείς κάτι είναι να το γράψει. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο σημερινός μαθητής χρησιμοποιεί τον γραπτό λόγο για να ολοκληρώσει 30-60% των σχολικών του υποχρεώσεων.
Η δυσγραφία ορίζεται ως η δυσκολία στην αυτόματη ανάκληση στη μνήμη και στον έλεγχο των συνεχόμενων μυϊκών κινήσεων που χρειάζονται στη γραφή γραμμάτων ή αριθμών. Η δυσκολία δηλαδή της γραφής, εμφανίζεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους: Μεγάλα γράμματα, δυσκολία ακολουθίας των γραμμών του τετραδίου, αντιστροφές γραμμάτων, φτωχό επίπεδο ζωγραφικής, δυσκολία συντονισμού κινήσεων-αδεξιότητα, κακή στάση σώματος κατά τη γραφή (σκύψιμο), κακή ποιότητα γραμμάτων κλπ.
Αυτή η δυσκολία δεν εναρμονίζεται με την ευφυΐα του ατόμου, με την κανονική διδασκαλία και (στις περισσότερες περιπτώσεις) με τη χρήση του μολυβιού σε μη μαθησιακές εργασίες. Νευρολογικά βασίζεται και υπάρχει σε ποικίλους βαθμούς, που κυμαίνονται από απλό έως μέτριο.
Δυσκολίες με τη γραφή συχνά οδηγούν σε παρανοήσεις από τους δασκάλους και τους γονείς και κατά συνέπεια σε πολλές απογοητεύσεις για τους μαθητές. Αυτοί οι μαθητές αγωνίζονται να μεταφράσουν τις σκέψεις και τις γνώσεις τους, με αποτέλεσμα να μην δίνουν στους δασκάλους τους την ευκαιρία να καταλάβουν τι ξέρουν.
Οι περισσότεροι από τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες περνούν από τις ίδιες φάσεις εκμάθησης του γραπτού λόγου αλλά με βραδύτερο ρυθμό σε σχέση με τους συμμαθητές τους.
Η δυσγραφία είναι μία δυσκολία που επηρεάζει άμεσα το παιδί σε όλη τη μαθησιακή του εικόνα, το απογοητεύει όσον αφορά την παραγωγή αυτών που γνωρίζει, το κουράζει και κάνει γενικά όλη τη μαθησιακή διαδικασία επώδυνη και βαρετή. Για το λόγο αυτό η ποιότητα της γραφής είναι ένα σημείο όπου δίνουν πολύ μεγάλη σημασία εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου – και τα τελευταία χρόνια και στη χώρα μας – στην αξιολόγηση του παιδιού σχετικά με το εάν είναι έτοιμο να ενταχθεί στην Α΄ Δημοτικού.
Πώς μπορεί να γίνει η διάγνωση;
Οι δυσκολίες στη γραφή ανιχνεύονται συχνά μέσα από καθημερινές δραστηριότητες συγχρονισμού και πλευρίωσης του παιδιού, όπως το να δένει τα κορδόνια των παπουτσιών του ή να απλώνει βούτυρο σε μια φέτα ψωμί.
Συγκεκριμένα συμπτώματα που μπορούν να σημειωθούν κατά τη γραφή είναι:
Σφίξιμο των δακτύλων κατά το γράψιμο.
Παράξενες τοποθετήσεις του καρπού, του σώματος ή του χεριού.
Υπερβολικά σβησίματα.
Ανάμειξη κεφαλαίων και μικρών γραμμάτων.
Ανάμειξη όρθιων και πλαγιαστών γραμμάτων.
Αστάθεια στο σχήμα και στην κλίση των γραμμάτων.
Ακανόνιστα μεγέθη και σχήματα γραμμάτων.
Ατελή πλαγιαστά γράμματα.
Κακή χρήση των γραμμών και των περιθωρίων.
Κακή οργάνωση της σελίδας.
Αργοπορία κατά την αντιγραφή.
Γενική κακογραφία.
Μειωμένη ταχύτητα γραφής.
Απροσεξία στις λεπτομέρειες κατά το γράψιμο.
Συχνά είναι αναγκαία φραστικά σήματα και ψιθυρισμοί.
Νιώθει αρκετή εμπιστοσύνη, όταν βλέπει σε οθόνη αυτό που κάνει το χέρι κατά το γράψιμο.
Υλοποιεί αργά φραστικές κατευθύνσεις που περιλαμβάνουν διαδοχικές πράξεις και σχεδιασμό.
Σε κάθε παιδί με γραφοκινητικά προβλήματα απαιτείται έλεγχος της όρασης
Οδηγίες – συστάσεις:
Για να μάθει το παιδί να γράφει σωστά χρειάζεται και το κατάλληλο περιβάλλον: Το γραφείο και η καρέκλα να έχουν το κατάλληλο ύψος (ώστε οι ώμοι να ακουμπούν χαλαρά πάνω στο τραπέζι), να υπάρχει αρκετός χώρος για να κινείται το χέρι που γράφει, χαρτί με γραμμές για να μάθει να κρατά διαστήματα και κατάλληλο μολύβι, ανάλογο με τη σύλληψη που χρησιμοποιεί το παιδί.
Οδηγίες μέσα στην τάξη
Ο δάσκαλος μπορεί να βάλει το παιδί να ζωγραφίσει σχήματα ροής πριν ακόμα αρχίζει να του μαθαίνει να γράφει γράμματα.
Έτσι, μπορεί να καταλάβει κατά πόσο η σύλληψη του μολυβιού επηρεάζει τη ροή ή την ακρίβεια του σχήματος.
Μέσα σε μια τάξη, οι αριστερόχειρες καλό είναι να κάθονται στα αριστερά ενός δεξιόχειρα ή δίπλα σε έναν αριστερόχειρα.
Στους αριστερόχειρες μαθαίνουμε να κρατούν το μολύβι τουλάχιστον 2 εκ μακριά από τη μύτη, για να βλέπουν αυτά που γράφουν.
Για παιδιά που πιέζουν πολύ δυνατά το χαρτί, δοκιμάζουμε να βάλουμε δεύτερο χαρτί από κάτω, με καρμπόν ανάμεσα και του ζητάμε να γράψει τόσο μαλακά, ώστε να μην αποτυπωθούν αυτά που γράφει.
Ανταμοιβή-αποζημιώσεις για το δυσγραφικό μαθητή.
Κατανόηση: Καταλάβετε τις ανακολουθίες του μαθητή και την εμφάνιση διακυμάνσεων.
Ίσια ή καλλιγραφικά: Επιτρέψτε στο μαθητή να χρησιμοποιεί οποιαδήποτε από τις δυο μορφές γραμμάτων. Πολλοί δυσγραφικοί μαθητές νιώθουν πιο άνετα με το καλλιγραφικό γράψιμο.
Υπολογιστής: Ενθαρρύνετε το μαθητή να νιώσει άνετα χρησιμοποιώντας έναν επεξεργαστή κειμένου σε υπολογιστή. Οι μαθητές μπορούν να διδαχτούν κι από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού να γράφουν τις προτάσεις τους κατευθείαν στο πληκτρολόγιο.
Ενθαρρύνετε τη συνεχή χρήση ενός ηλεκτρονικού ορθογράφου στον υπολογιστή, για να μειωθούν οι συνολικές ανάγκες γραψίματος.
Ενθαρρύνετε τη χρήση ενός ηλεκτρονικού ορθογράφου με φωνή, για να μειώσει τις συνολικές απαιτήσεις. Αν ο μαθητής έχει παράλληλα προβλήματα και ανάγνωσης, το ομιλούν εξάρτημα είναι απαραίτητο, γιατί θα διαβάζει /λέει τις λέξεις.
Βάζετε τους μαθητές να διορθώνουν τα χαρτιά τους μετά από λίγο διάστημα και χρησιμοποιήστε στρατηγικές διόρθωσης. Οι μαθητές ίσως χρειάζονται βοήθεια, για να αναπτύξουν επαρκείς τεχνικές διόρθωσης.
Αν το πρόβλημα είναι η αρχή, ενθαρρύνετε τις στρατηγικές οπτικής προ-οργάνωσης.
Δώστε περισσότερο χρόνο για τις γραπτές δραστηριότητες.
Αν είναι αναγκαίο, μειώστε τις γραπτές εργασίες που αναθέτετε.
Επιτρέψτε στο μαθητή να μαγνητοφωνεί τις εργασίες του και/ ή να εξετάζεται στα τεστ προφορικά.
Ενισχύστε τις θετικές πλευρές των μαθητικών προσπαθειών.
Δείξτε υπομονή.
Ενθαρρύνετε το μαθητή να είναι υπομονετικός με τον εαυτό του.
Χρήσιμες προγραφικές ασκήσεις είναι εκείνες όπου το παιδί ψάχνει με το μολύβι την έξοδο από έναν λαβύρινθο καθώς και εκείνες όπου ενώνει τις τελείες για να βρει τι σχήμα κρύβεται.
Για την εκμάθηση του τρόπου γραφής των γραμμάτων, βοηθούν παιχνίδια μνήμης, όπως η ανάσυρση των συγκεκριμένων πλαστικών γραμμάτων που του ζητούμε μέσα από μία τσάντα χωρίς να κοιτά.
Τέλος, δραστηριότητες που βοηθούν στην ενίσχυση της δύναμης και του ελέγχου της σύλληψης του μολυβιού είναι: να φτιάχνει κολιέ με χάντρες καθώς και κολλάζ με μικρά κομμάτια χαρτιού, να παίζει με πλαστελίνες, να κόβει σχήματα στο χαρτί με το ψαλίδι, να παίζει πιάνο, να γράφει με το δάχτυλο σε βρεγμένη άμμο, καθώς και ασκήσεις εκγύμνασης του ώμου και των άνω άκρων, όπως το μονόζυγο και η κολύμβηση.

(πηγή: Σύλλογος ΑΛΚΗ, paidevo.gr)
http://dide.evr.sch.gr

17/5/13

10 πράγματα που έμαθα όταν έπαψα να ουρλιάζω στα παιδιά μου!


Και με έκαναν καλύτερη μητέρα αλλά και... καλύτερο άνθρωπο!  


Στο άρθρο της που δημοσιεύθηκε στους New York Times Shouting Is the New Spanking (Οι Φωνές είναι το Νέο Ξύλο) η  Amy McCready, οικογενειακή σύμβουλος και ιδρύτρια του συμβουλευτικού site για γονείς Positive Parenting Solution μας εξηγεί ότι σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, οι υστερικές φωνές και τα ουρλιαχτά, έχουν αντικαταστήσει  σήμερα το παραδοσιακό «ξύλο, που βγήκε από τον παράδεισο». Οι γονείς σύμφωνα με την δόκτορα Μακ Κρίντι ταλαιπωρημένοι και με τα ενοχικά τους σύνδρομα γιγαντωμένα μέσα τους, ψάχνουν να βρουν τον κατάλληλο τρόπο να επιβληθούν στα παιδιά τους. Και ενώ για τους περισσότερους γονείς σήμερα είναι αυτονόητο ότι το ξύλο ανήκει στο παρελθόν ως παιδαγωγική μέθοδος, παρ’ όλα αυτά δεν μπορούν να επιβληθούν στον εαυτό τους κάθε φορά που οι μικροί μπόμπιρες αδυνατούν να πειθαρχήσουν στις υποδείξεις τους. Και καταφεύγουν στις φωνές. Το αποτέλεσμα είναι οι ενοχές να γίνονται ένας φαύλος κύκλος που δεν σταματά ποτέ. Αποτέλεσμα: Το μόνο που πετυχαίνουν οι γονείς με την υψωμένη φωνή είναι να εθίζονται τα παιδιά σε τέτοιου τύπου αντιδράσεις και φυσικά να συνεχίζουν ανενόχλητα. Αν μάλιστα οι φωνές συνοδεύονται από οργή, προσβολές ή ακόμη και σαρκασμό, τότε υπάρχει περίπτωση να δημιουργήσουν στο παιδί αισθήματα απόρριψης Πριν λοιπόν φωνάξετε ξανά σκεφτείτε ότι τώρα είστε σε θέση να τρομοκρατείτε μία ύπαρξη που αδυνατεί να σας αντιμετωπίσει, αλλά την ίδια στιγμή προετοιμάζετε το μελλοντικό «νευρικό και αγενή» γιο ή κόρη.
1. Όταν σταμάτησα να ουρλιάζω, ένιωσα καλύτερος άνθρωπος
Σταμάτησα να πηγαίνω για ύπνο με έναν κόμπο στο στομάχι, επειδή ένιωθα «η χειρότερη μαμά του κόσμου». Σταμάτησα να ακούω από τα παιδιά μου «είσαι η χειρότερη μαμά του κόσμου». Σταμάτησα να νιώθω ενοχές επειδή ο σύντροφός μου με κοίταζε σα να ήμουν «η χειρότερη μαμά του κόσμου». Και η χειρότερη σύντροφος και η χειρότερη ερωμένη.
2. Τα παιδιά είναι το (μόνο) κοινό που θέλουμε να μας αποδέχεται
Όλες οι μαμάδες κρύβουμε μέσα μας ένα Δόκτωρ Τζέκιλ και έναν Κύριο Χάιντ. Μπροστά στους ξένους κάνουμε τις καλές και τις υπομονετικές, προκειμένου να μην μας κρίνουν αρνητικά  και όταν γυρίζουμε σπίτι γινόμαστε αληθινές μέγαιρες. Ωστόσο αυτό, από τη μια μπερδεύει τα παιδιά από την άλλη μπερδεύει εμάς τις ίδιες. Η συνέπεια στην συμπεριφορά δεν είναι μόνο καλό παράδειγμα για τα παιδιά αλλά θετικό και για εμάς τις ίδιες.    

3. Τα παιδιά είναι παιδιά, αλλά επίσης είναι και άνθρωποι
Όπως εγώ, έτσι και τα παιδιά, έχουν τις καλές και τις κακές τους μέρες. Κάποιες μέρες είναι αξιαγάπητα, γλυκά και υπάκουα και άλλες είναι στριμμένα, ανόρεχτα και ανυπάκουα. Άλλωστε αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ, είναι ότι τα παιδιά καθώς μεγαλώνουν μαθαίνουν. Και έχουν δικαίωμα στο λάθος. Και κανείς δε θέλει να του ουρλιάζουν όταν κάνει λάθος. Εσείς θέλετε;

4.Δεν μπορώ να ελέγχω πάντα τις πράξεις των παιδιών μου, αλλά μπορώ πάντα να ελέγχω τις αντιδράσεις μου.
Αντί κάθε φορά που σκοντάφτω σε ένα lego, να του βάλω τις φωνές, μήπως να πάρω μια βαθιά ανάσα και να του επαναλάβω (για χιλιοστή φορά)….«δεν είπαμε να μαζεύουμε τα παιχνίδια μας;» 5. Τα ουρλιαχτά δεν «πιάνουν»
Θα το έχετε διαπιστώσει και εσείς. Όταν ζητάτε κάτι με ευγένεια το αποκτάτε πολύ πιο εύκολα. Αντίθετα όταν ζητάτε κάτι με αγένεια, ο απέναντι σας αντιδράει αρνητικά. Επίσης συνήθως μαζί με την υστερία που μας πιάνει αρχίζουμε και κάνουμε πολύπλοκες τις εντολές μας προς τα παιδιά: «βιάσου, πιες το γάλα σου, δέσε τα κορδόνια σου, πάρε το μπουφάν σου, αργήσαμε…» Κανένα παιδί δε μπορεί να αποθηκεύσει τόσες εντολές. Και να τις ακολουθήσει βέβαια    
6. Όταν σταματήσεις να φωνάζεις μπορεί να σου συμβούν υπέροχα πράγματα 
Όταν είσαι ήρεμος απολαμβάνεις σαφώς πιο έντονα τις όμορφες στιγμές. Ακόμη και το «μαμά σ’ αγαπώ» παίρνει μια άλλη διάσταση τότε. Θυμηθείτε τις στιγμές που βάζετε τα παιδιά για ύπνο. Αυτές είναι οι καλύτερες στιγμές της ημέρας και οι στιγμές που τα παιδιά μπορούν να μοιραστούν μαζί μας τα πιο όμορφα συναισθήματα. Ξέρετε γιατί; Διότι τότε δεν ουρλιάζουμε. 

7. Κάποιες φορές το να σταματήσεις να φωνάζεις είναι μια πρόκληση, αλλά δεν είναι πάντα εφικτό.

8. Πολύ συχνά το πρόβλημα βρίσκεται σε εμένα και όχι στα παιδιά μου
Είναι μια αλήθεια που συχνά οι μαμάδες τη βιώνουν και ως ενοχή: Φωνάζω στα παιδιά, γιατί είχα στρες στη δουλειά, γιατί «περιμένω περίοδο», ή γιατί με σύγχισε ένας οδηγός στο δρόμο. Φταίει κάποιος άλλος και την πληρώνει κάποιος άλλος. Πόσο άδικο είναι αυτό;   
9. Όταν φροντίζω τον εαυτό μου με βοηθάει να μη φωνάζω
Όταν νιώθετε απίστευτα χαλαρωμένη από τη γιόγκα, όταν έχετε μόλις βγει από ένα ζεστό μπάνιο, όταν έχετε γυρίσει μόλις από το κομμωτήριο, ή από μια έξοδο με τις φίλες σας, έχετε προσέξει πως δεν έχετε όρεξη για φωνές; Απόλυτα φυσιολογικό. Όταν φροντίζετε μόνο τους άλλους και αφοσιώνεστε σε αυτούς ψυχή και σώμα, είναι φυσικό να έχετε νεύρα και κάποιες φορές να ξεσπάτε άσχημα. Όταν φροντίζετε και τον εαυτό σας είναι φυσικό να νιώθετε πιο ήρεμη, πιο χαλαρή και πιο αξιαγάπητη. Τα παιδιά σας θα συμφωνήσουν σ’ αυτό.
10. Όταν δε φωνάζω νιώθω υπέροχη
Εκτός από πιο ήρεμη, πιο αξιαγάπητη και πιο χαλαρή, νιώθω και πιο λαμπερή. Πηγαίνω για ύπνο χωρίς ενοχές και ξυπνάω πιο χαρούμενη. Νιώθω πιο όμορφη και πιο καλή. Και τα παιδιά μου το βλέπουν.   Και μ’ αγαπούν γι’ αυτό
  Από: Ελένη Χαδιαράκου

Πηγή : http://www.imommy.gr

16/5/13

"Ενυδρείο" Μια καταπληκτική κατασκευή με τα πατρόν της



aquarium-yellow-tang_thl.jpg 
  Υλικά:

-Ψαλίδι
-Κόλλα
-Χαρτοκόπτης
-Χάρακας
-Μολύβι
-Οδοντογλυφίδες
-Τσιμπιδάκι
-Πετονιά


-Εκτυπώστε το πατρόν λευκό κάνσον χαρτόνι μεγέθους Α4
-Ακολουθήστε πιστά τις παρακάτω οδηγίες διπλώνοντας προσεκτικά ακριβώς στα σημεία που υπάρχουν διακεκομμένες γραμμές και προς την κατεύθυνση που δείχνει κάθε φορά το βέλος.
-Μεγενθύνετε τις παρακάτω φωτογραφίες για να ακολουθήσετε τις ακριβείς οδηγίες κατασκευής. 

odigies1_enidrio.jpg odigies2_enidrio.jpg odigies3_enidrio.jpg
 
 
 
 
 
 





Συμβουλές:
1. Σημειώστε τα σημεία γράφοντας τον αριθμό κάθε κομματιού στο πίσω μέρος του χαρτιού.
2. Χρησιμοποιήστε ένα χάρακα για να μαρκάρετε τα σημεία διπλώματος, ώστε να το δίπλωμά σας να είναι ακριβές.
3. Πριν βάλετε κόλλα, διπλώστε ή δημιουργήστε τις καμπύλες, ανάλογα με το πατρόν.
4. Χρησιμοποιήστε οδοντογλυφίδες για να τοποθετήσετε μικρή ποσότητα κόλλας στα σημεία που χρειάζεται.
5. Χρησιμοποιήστε ένα τσιμπιδάκι για να μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο κόλλημα μικρών επιφανειών.  

Εκτυπώστε το πατρόν 

Πηγή http://www.bizeli.com 

15/5/13

Μαθαίνω την προπαίδεια τραγουδώντας...



Ένας ευχάριστος τρόπος διδασκαλίας της προπαίδειας, ειδικά στις μικρές τάξεις!


Η προπαίδεια του 2


Η προπαίδεια του 3

Η προπαίδεια του 4

Η προπαίδεια του 5

Η προπαίδεια του 6

Η προπαίδεια του 7

Η προπαίδεια του 8

Η προπαίδεια του 9


Η προπαίδεια του 10


13/5/13

O 14χρονος που είναι πιο έξυπνος από τον Αϊνστάιν - Ένα άρθρο που αξίζει.

Δεξιός και αριστερός εγκέφαλος
Όταν ήταν δυο χρονών, οι γιατροί διέγνωσαν τον Τζέικομπ Μπαρνέτ με σοβαρής μορφής αυτισμό και ανακοίνωσαν στη μητέρα του ότι δεν θα μάθαινε ποτέ ούτε καν να δένει τα κορδόνια των παπουτσιών του. Δεν θα μπορούσαν να είχαν περισσότερο άδικο.
Αυτή την στιγμή ο Τζέικομπ, που διαθέτει δείκτη ευφυΐας υψηλότερο του Αϊνστάιν (170), κάνει το Master του στην Αστροφυσική στο πανεπιστήμιο Indiana University-Purdue University Indianapolis (IUPUI) και είναι ένας από τους πλέον ελπιδοφόρους ερευνητές στον τομέα της κβαντικής φυσικής.
Από την πρώτη στιγμή που γράφτηκε στο πανεπιστήμιο, όταν ήταν 10 χρονών, και έδειξε τι μπορεί να κάνει, βγαίνουν κατά καιρούς δημοσιεύματα (όπως π.χ. Του ΤΙΜΕ ή του BBC) που θεωρούν ότι είναι θέμα χρόνου για τον Μπαρνέτ για να πάρει το Νόμπελ. Ενώ οι ειδικοί τον θεωρούν ως τον πλέον πιθανόν να καταρρίψει μια μέρα την θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Επιπλέον ο Τζέικομπ διευθύνει την δική του φιλανθρωπική οργάνωση, με τίτλο Jacob's Place, και στόχο να ενημερώσει το κοινό για τον αυτισμό και να καταρρίψει τους σχετικούς μύθους.
Αφορμή για την δημοσιότητα που απολαμβάνει αυτή την στιγμή αποτελεί το βιβλίο «Το αγόρι που μιλούσε με τους πλανήτες» (κυκλοφορεί σε ένα μήνα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός) που έγραψε η μητέρα του για να καταθέσει την συγκλονιστική μαρτυρία της και να διηγηθεί πώς επέτρεψε στο παιδί της, με την πίστη, την αφοσίωση και τη φροντίδα της, να καλλιεργήσει την ασύλληπτη ιδιοφυΐα του.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το Χόλιγουντ έχει ήδη αγοράσει τα κινηματογραφικά δικαιώματα προκειμένου να μεταφέρει την ζωή του Τζέικομπ στην μεγάλη οθόνη.


Πηγή : http://gr.news.yahoo.com

12/5/13

Όταν το παιδί δυσκολεύεται να γράψει ανάμεσα στις γραμμές


“Δυσκολεύομαι να γράψω ανάμεσα στις γραμμές”
 – Δεξιότητες για τη δόμηση χώρου

Κάθε στιγμή, το παιδί βρίσκεται σε ένα χώρο όπου θα πρέπει να τοποθετήσει κάπου το σώμα του
( πχ κάθεται στην καρέκλα, στέκεται μπροστά στον πίνακα της σχολικής τάξης κτλ ), ή / και να τοποθετήσει κάπου ένα αντικείμενο ( πχ βάζει τους μαρκαδόρους στην κασετίνα, το μαξιλάρι πάνω στο κρεβάτι κτλ ).

Η δόμηση του χώρου είναι . λοιπόν, ο προσδιορισμός της θέσης :
  • Του παιδιού σε σχέση με τα αντικείμενα
  • Των αντικειμένων σε σχέση με το σώμα ( μπροστά – πίσω, δεξιά – αριστερά, πάνω – κάτω κτλ)
  • Των αντικειμένων μεταξύ τους (μπροστά – πίσω από, δεξιά – αριστερά από, πάνω – κάτω από ) .
Ένα παιδί το οποίο έχει δυσκολίες όσον αφορά την δόμηση του χώρου, τότε δεν μπορεί να ελέγξει σωστά το σώμα του και να κινείται άνετα στον χώρο , με συνέπεια:
  • Να δυσκολεύεται να συμμετέχει σε παιχνίδια συνομιλήκων  του ( πχ τυφλόμυγα, κουτσό, puzzle κτλ)
  • Να βρίσκει δύσκολα τα πράγματά του ( πχ σε εντολή «Γιώργο φέρε τα παπούτσια σου  που είναι κάτω από την καρέκλα » δεν μπορεί να την εκτελέσει )
  • Δυσκολεύεται να κάνει κλιμάκωση  πχ μεγεθών
  • Δεν προσανατολίζεται και χάνεται εύκολα.
Φτάνοντας,  έτσι , το παιδί στο κατώφλι των σχολικών υποχρεώσεων , η καλή δόμηση στο χώρο θα του δώσει σημαντικά εφόδια, εφ’ όσον σχετίζεται με :
-          την αναγνώριση των γραμμάτων κατά την διαδικασία της ανάγνωσης ( με αυτό τον τρόπο λοιπόν είναι σε θέση να ξεχωρίσει πχ το ¨φ¨ από το ¨θ¨, το ¨ε¨ από το ¨3¨ κτλ
-          την διαχείριση του γραφικού χώρου (πχ να γράφει από αριστερά προς τα δεξιά, ανάμεσα στις γραμμές κτλ )
-          τον σωστό γραφικό σχεδιασμό (πχ να κάνει το «υ» με το άνοιγμα προς τα πάνω)
Προτεινόμενες δραστηριότητες :
Παρακάτω θα δείτε κάποιες δραστηριότητες οι οποίες βοηθούν στο να βελτιωθεί η δεξιότητα της δόμησης χώρου σε ένα παιδί :
  1. βάζουμε διάφορα εμπόδια μέσα στο δωμάτιο και ζητάμε από το παιδί αν ακολουθήσει μία διαδρομή χωρίς να σκοντάψει πουθενά ( πχ να περάσει πάνω από την καρέκλα, δίπλα από την τηλεόραση, κάτω από το τραπέζι κτλ )
  2. μέσα / έξω :
-          μπαίνουμε μέσα στην ντουλάπα, μπανιέρα
-          κρύβουμε κάτι μέσα στα χέρια μας
-          ρίχνουμε ένα χαρτί μέσα στον κάδο
-          βάζουμε τα μολύβια μέσα – έξω  από μολυβοθήκη
-          τακτοποιούμε τα παιχνίδια μέσα στο ντουλάπι
-          βγάζουμε τα κυβάκια έξω από το κουτί
  1. ψηλά / χαμηλά : τραμπάλα / κούνια : διακρίνουμε την στιγμή που το παιδί είναι ψηλά / χαμηλά
  2. πάνω / κάτω :  ανεβαίνουμε πάνω στο τραπέζι , πάμε κάτω από την καρέκλα κτλ
  3. μπαίνουμε μπροστά / πίσω από την κουρτίνα / αυτοκίνητο κτλ
  4. δίπλα : βάζουμε την πετσέτα δίπλα στο νεροχύτη, καθόμαστε δίπλας το τζάκι κτλ
  5. κοντά / μακριά : ακουμπάμε κοντά στην πόρτα, βάζουμε το  χέρι μας κοντά στο καλοριφέρ
  6. γύρω : δένουμε ένα φουλάρι γύρω στον λαιμό μας, γυρίζουμε γύρω από μία καρέκλα
  7. ανάμεσα : βαδίζουμε ανάμεσα σε 2 γραμμές, περνούμε ανάμεσα στα πόδια
  8. απέναντι : στεκόμαστε απέναντι από την πόρτα, την ντουλάπα κτλ
Πηγή : http://www.my-family.gr